- o
- o (oh), interj.
ô, oh! ah! (pour appeler, invoquer, exprimer un voeu, la joie, l'indignation...).
- o + vocatif - o mi Furni! Cic. : ô mon cher Furnius!
- o, salve, Pamphile! Ter. : eh! bonjour, Pamphile!
- o + acc. exclam. - o me perditum! Cic. : ah! c'en est fait de moi!
- o faciem pulchram! Ter. : oh! le beau visage!
* * *o (oh), interj. ô, oh! ah! (pour appeler, invoquer, exprimer un voeu, la joie, l'indignation...). - o + vocatif - o mi Furni! Cic. : ô mon cher Furnius! - o, salve, Pamphile! Ter. : eh! bonjour, Pamphile! - o + acc. exclam. - o me perditum! Cic. : ah! c'en est fait de moi! - o faciem pulchram! Ter. : oh! le beau visage!* * *O Vocandi interiectio, nominatiuo interdum, nonnunquam etiam accusatiuo gaudens. Virgil. O regina. Un mot de quoy on use quand on huche aucun: usité mesme en Francois, et autres langaiges.\Aliquando admirandi. Terent. O faciem pulchram! O le beau visage!\Exclamantis. Teren. O audaciam! O la hardiesse! En s'escriant.\Dolentis. Cic. O me perditum, o me afflictum. O moy homme perdu. Par desplaisir et douleur.\Irridentis. Cic. O praeclaram sapientiam. Voila une belle sagesse. En se mocquant.\Exultantis. Terent. O factum bene. O que c'est bien faict. En s'esjouissant.\O, Interiectio repente perculsi. Quand il survient soubdainement ce qu'on desiroit veoir. Terentius, Quis hic loquitur? Mysis salue. M. O salue Pamphile.\O, pro Vtinam. Virgilius, O tantum libeat mecum tibi sordida rura habitare. Pleust à Dieu que, etc.
Dictionarium latinogallicum. 1552.